عضله سازی شکم توسط ژن FNDC5 (پروتئین غشایی ایریزین)
چگونه عضله سازی شکم شکل می گیرد؟
عضله سازی شکم توسط ایزیزین!. ایریزین، محصول ژن FNDC5 (پروتئین غشایی فیبرونکتین) است. در اثر تحریک PGC-1α (عامل فعال کننده فاکتور رونویسی PPAR-γ) و فعالیت ورزشی از میوسیتها آزاد میشود.
مطالعات نشان داده است که ایریزین از بافتهای چربی و عضله قلبی نیز امکان ترشح دارد[۴۵]. این مایوکاین باعث قهوه¬ای شدن سلولهای چربی زیرپوستی میشود. همینطور تولید گرما از طریق افزایش سطوح پروتئین جفت نشده-۱ (UCP-1) در هر دو مدل انسانی و حیوانی میگردد[۴۶].
انجام پایان نامه چه ربطی به عضله سازی شکم داره؟!!
در عضله اسکلتی تنها یک عامل در تنظیم همه مسیرهای درگیر در ایجاد سازگاری استقامتی دخیل نیست. اما مشخص گردیده است که پروتئین PGC-1α در اکثر مسیرها درگیر بوده است. و یک فاکتور کمکی برای هماهنگی کاتابولیکی درون تار عضلانی است.
مطالعات قبلی نشان دادهاند که تمرین شدید باعث افزایش ایریزین گردش خونی می¬شود. در حالی که تأثیر تمرینات ورزشی بر ایریزین برعکس است[۴۹].
تغییرات ایریزین تا حدودی به نوع و شدت فعالیت ورزشی بستگی دارد. لذا تمرین استقامتی و تناوبی شدید (HIIT) نسبت به تمرین مداوم اثرات قابل توجهی بر بیان و ترشح ایریزین/FNDC5 دارند.
هو و همکاران سطوح ایریزین را در پاسخ به فعالیت ورزشی متناوب با شدت بالا (HIIE) را با فعالیت ورزش مداوم با شدت متوسط (MICE) را با هم مقایسه کردند. افزایش قابل توجهی را در فعالیت اول گزارش نمودند. وبیان کردند که ترشح ایریزین مستقل از سطح آمادگی بدنی و سنی میباشد. و افزایش ایریزین مستقیما از طریق فعال سازی پروتئین کیناز فعال شده با AMP (AMPK) صورت میگیرد.
بافت چربی به دو نوع اصلی تقسیم میشود: بافت چربی سفید و بافت چربی قهوه¬ای. بافت چربی سفید نشانگر بخش عمده¬ی بافت چربی در انسانها و ناحیه¬ی فیزیولوژی ذخیره¬ی تری¬گلیسیرید است.
از سوی دیگر، بافت چربی قهوه¬ای یک منبع ویژه است. که در گرمازایی بدن پستانداران و نوزاد انسان نقش دارد[۲۱].
هورمون ایروزین
پس از کشف هورمون ایریزین در سال ۲۰۱۲ توسط بوستروم و همکاران، در ابتدا این گروه نشان دادند در موشهایی که دارای PGC-1α افزایش یافته بصورت تراریخته بودند، در مقابل چاقی مرتبط با سن و دیابت مقاومت وجود دارد. محققان بیان کرده¬اند که افزایش PGC-1α با افزایش بیان FNDC5 همراه است. در مرحله¬ی بعد این محققین دریافتند که این پروتئین غشایی بعد از شکسته شدن، از غشای سلولی جدا شده و وارد خون می¬شود و با نام ایریزین شناخته می¬گردد[۴۵].